Można mówić o podstawowych celach kampanii, tak jak zdobycie max liczby głosów, wejścia do rady, parlamentu, zdobycie max liczby mandatów i w końcu zwycięstwo w wyborach. Strategia wyborcza obejmuje szereg cząstkowych strategii. Strategia personalna to mechanizm rekrutacji kandydatów w wyborach, to selekcja osób. Tu mieści się tzw. strategia penetracji przestrzennej, czyli umieszczenie swoich kandydatów we wszystkich okręgach wyborczych, -Penetracji Społecznej, aby poszczególne grupy społeczne miały tu swego kandydata, -reprezentacji wewnętrznej, aby każda frakcja wewnątrz ugrupowania miała swego reprezentanta i – koncesyjna czyli zapraszanie kandydatów ugrupowań i organizacji, które deklarują wsparcie i pomoc.

Strategia finansowa, to nie tylko zgromadzenie funduszy, ale i ich umiejętne zagospodarowanie i racjonalne wydawanie tak, by uzyskać relatywnie najniższe koszty dotarcia do wyborców (wskaźnik CPP). Wyróżniamy tu strategie: – eskalacyjną (od najniższych do najwyższych kosztów), uderzeniową (nasycenie komunikatami wyborczymi w jednakowym czasie przez dostępne media), falową (nasycenie komunikatami w momentach dopływu finansów). Program wyborczy jako jeden z produktów politycznych ma wartość rynkową. Jest podstawowym dokumentem ugrupowania wskazującym na kierunki rozwoju, wizje i propozycje zmian.

6. Strategia relacji międzypartyjnych to założenia dotyczące stosunku do ugrupowań konkurencyjnych. Wyróżniamy tu strategie: partyjności (budowanie silnej swojej pozycji), silnego kontrastu (różnice międzypartyjne), różnicy ideologicznej ( wyraźny podział ideologiczny i wskazywanie naszych racji), stworzenia pozytywnego wizerunku własnych kandydatów, ale i negatywnego konkurentów oraz budowania swojej organizacji lub koalicji.

Istnieje też ,,strategia konia trojańskiego”, czyli stworzenie ugrupowania o podobnej nazwie celem przechwycenia elektoratu.
Strategia komunikacyjna obejmuje widoczną część kampanii. Celem jest promocja, dotarcie do elektoratu, pozyskiwanie sympatii i otrzymywanie głosów wyborców. Najbardziej efektywna (badania) jest komunikacja przez media masowe. Następuje wtedy zjawisko personalizacji zawartości mediów i strategii wyborczych, które powodują personalizację zachowań wyborczych.
Odpowiadamy sobie na trzy pytania: W jaki sposób dotrzeć do wyborców. Gdzie i kiedy kierować przekazy do odbiorców oraz, z jaką intensywnością docierać z przekazem? W jaki sposób dotrzeć zależy od przyjętej taktyki. Bezpośrednia to wiece, konwencje wyborcze, spotkania interpersonalne, spotkania na ulicach czy supermarketach. Inną formą bezpośrednią jest tzw. canvassing” czyli stara metoda chodzenia od drzwi do drzwi. Jest dość skuteczna zwłaszcza w lokalnych wyborach.

Formą pośrednią są reklamy w tv, radiu, gazetach, billboardy, ulotki, wolontariusze, ale i te bardziej nowoczesne formy jak telemarketing czy Internet.
Każda poważna kampania wyborcza ma tzw. sztab wyborczy. Jego zadaniem jest wdrożenie strategii w życie tzn. – zapewnienie płynnego przebiegu kampanii, – organizowanie poprawnych stosunków z mediami, – wykonywanie wszelkich czynności administracyjnych a także koordynowanie działań centralnych, przygotowanie wystąpień terenowych, bezpieczeństwo.
Na czele sztabu stoi szef kampanii, który jest za nią odpowiedzialny. Do pomocy ma kierowników od różnych działów tj. do spraw organizacji (finanse, personel), do spraw mediów (rzecznik), do badania rynku, do spraw programu itd. Często jest także dyrektor finansowy oraz sekretarz (korespondencja). Do pomocy są zwykle całe zastępy wolontariuszy, ale także eksperci z różnych dziedzin i doradcy kampanii. Często są zatrudniane agencje zajmujące się marketingiem. Cały czas kandydat i konsultanci kontrolują konkurencję i dokonują oceny strategii. Muszą szybko reagować na wszelkie ,,nieprzewidziane” wypadki. Tak jest w wielkim świecie polityki.

W wyborach samorządowych zwykle fundusze nie pozwalają na taki zakres działań. W naszym komitecie ( AWZ) szefem był pełnomocnik, który miał do pomocy rzecznika prasowego oraz pełnomocnika finansowego. Nasza kandydatka na burmistrza udzielała się ,, na miarę czasu i potrzeb”. Aby dotrzeć do najszerszego segmentu rynku, stworzyliśmy stronę internetową komitetu. Tam byli przedstawieni nasi kandydaci, nasze aktualne wiadomości, artykuły itp. Zrobiliśmy duży baner komitetu, który powiesiłem na balkonie w centrum miasta. Oprócz strony internetowej był na nim telefon, ale i przesłanie: ,,dość korupcji, obłudy i arogancji władzy” . W lokalnych mediach, tak jak tv kablowa, portale internetowe ukazały się nasze przesłania i program.

Pewnie nadal toczyłaby się walka opozycji z ,,wiatrakami” czyt. Układem ( jak zwykle często przegrana), gdyby nie pewien fakt. Nasz rzecznik prasowy, dziennikarz zapowiedział, że napisze charakterystykę ustępujących władz tj. burmistrzów i radnych. Znając go podpowiadałem, aby się nie podpisywał. Nie posłuchał mnie i podpisał tekst. Ta ocena szybko ,,rozlała” się na inne portale. Wszystko było prawdą ale napisane dość ostro. Były sformułowania typu: karierowicz, pyszny, nepotyzm, załatwiał pracę itd. Oburzenie ze strony Układu narastało. W tym samym czasie przygotowywaliśmy naszą Konwencję Wyborczą w kinie. Po Konwencji, następnego dnia, mieliśmy iść na zaprojektowaną manifestację pod Urzędem Miasta. Kilka dni wcześniej stosownym pismem powiadomiłem burmistrza, że będzie przemarsz i manifestacja, bo mieszkańcy nie godzą się na taki upadek cywilizacyjny Grajewa w rankingach, gdzie jest ostatnim miastem powiatowym w Polsce. Zaplanowana manifestacja (zrobiliśmy transparenty) oraz frustracja w Internecie spowodowała reakcję. Specjalnie na dzień Konwencji wytoczyło nam sprawę w sądzie w trybie wyborczym – pięcioro ,,obrażonych” tj. burmistrz, v-ce burmistrz i trzech radnych (Cebeliński, Reut i Mołczanowski). Każdy z nich żądał po 7 tys. zł. nawiązki. W Internecie pisali, że znajdziemy się w wariatkowie po wyroku. Pojechaliśmy na sprawę do Łomży. Pięć spraw ,,przyciągnęło” lokalne media. Były nie tylko artykuły w gazetach ale i informacje w telewizji i radiu. Sprawa odbyła się 16 listopada, a więc na pięć dni przed wyborami i dała nieoczekiwany rozgłos, tym bardziej, że te 5 spraw Układ przegrał. Taki wniosek o „wydanie orzeczenia w trybie wyborczym” złożył np. Tomasz Cebeliński, gdzie czytamy, aby zobowiązać pełnomocnika AWZ do: „zakazu rozpowszechnienia informacji, iż kandydat na radnego RM, wystawiony przez KWW „Grajewska Wspólnota Samorządowa” to: „klasyczny karierowicz”, „nie ważne jak, nie ważne z kim, byle tylko do celu” (czytamy z pozwu). Ponadto publikacji przeprosin w lokalnych mediach a także – wpłacenia kwoty 7 tys. zł na rzecz instytucji charytatywnej.
Owszem, zostaliśmy zobligowani do jednych przeprosin, gdy nie byliśmy w stanie pokazać ulotki „chodzącej na mieście”, że jeden z radnych załatwił synowi posadę (elektryka). Ciekawe: Sąd spytał tylko jaki zawód ma syn , i tu padła odpowiedź – piekarz. …CDN

Aleksander Szymczak